Με άρθρο του στην εφημερίδα μας ο γενικός γραμματέας των Εμπορικών Συλλόγων Ελλάδας κ. Γιώργος Καρανίκας εκπέμπει SOS για την αγορά και τους εμπόρους και προτείνει στην Κυβέρνηση μια δέσμη μέτρων για να μπορέσουν να ανασάνουν χιλιάδες μικρομεσαίοι έμποροι. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στην εξυγίανση του ασφαλιστικού τους Ταμείου και τη συσσώρευση των εισφορών που έχει άμεση σχέση με την οικονομική δυσπραγία της Αγοράς και εκτιμάει ότι με το πλάνο της ΕΣΕΕ ο ΟΑΕΕ μπορεί να βγει από την εντατική και να ανασάνουν οι έμποροι. Συγκεκριμένα ο κ. Καρανίκας αναφέρει:
“Η λέξη χρέος έχει εισβάλλει στο καθημερινό μας λεξιλόγιο ως κάτι φυσιολογικό και έλλογο. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια ο Τειρεσίας ήταν ο φόβος και ο τρόμος της μικρομεσαίας επιχείρησης, καθώς οι ακάλυπτες επιταγές ήταν ο κυριότερος λόγος αυτή να ενταχθεί στη «μαύρη λίστα». Όλοι προσπαθούσαμε να αποφύγουμε να εντάξουμε το χρέος στη ζωή μας. Η περικοπή εξόδων προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ασφυξία και να αποφεύγεται η καθυστέρηση των πληρωμών ήταν το πρώτο μέλημα όλων όσων βρισκόμαστε ενεργά στην αγορά.
Σήμερα ο ανορθολογισμός του «δεν πληρώνω» παρά το βάρος που προκαλεί στην πλειονότητα των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, έχει γίνει ο κανόνας. Χρέη στην εφορία, χρέη στην τράπεζα, χρέη στους προμηθευτές, χρέη στον ΟΑΕΕ. Ο κανόνας όμως όταν προεκτείνεται στην κοινωνική ασφάλιση διαμορφώνει δυσοίωνο περιβάλλον για το παρόν και το μέλλον τόσο των εν ενεργεία επιχειρηματιών όσο και των απόμαχων, υπονομεύοντας άλλωστε με τον πιο άδικο τρόπο την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών. Χάνεται ο αναδιανεμητικός χαρακτήρας της κοινωνικής ασφάλισης.
Η εξυγίανση των ασφαλιστικών ταμείων έχει τα τελευταία χρόνια εξαγγελθεί πολλές φορές, μέχρι σήμερα όμως λίγα πράγματα έχουν γίνει. Ειδικότερα στον ΟΑΕΕ όπου οι ενεργοί οφειλέτες στους 752.000 παλαιούς και νέους ασφαλισμένους αγγίζουν τους 375.000, η λύση είναι επιτακτικής ανάγκης. Όχι μόνο γιατί τα έσοδα από τις ασφαλιστικές εισφορές παρουσίασαν μια σημαντική συρρίκνωση το 2014 σε σχέση με το 2013, δηλαδή της τάξης του 5% αλλά κυρίως γιατί η συσσώρευση ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών εισφορών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικονομική δυσπραγία της μικρομεσαίας επιχείρησης με άμεσες κρίσιμες συνέπειες στην οικονομία.
Είναι καίριο λοιπόν η θεσμική εκπροσώπηση των συμφερόντων του κόσμου της αγοράς να επεξεργάζεται και να προτείνει λύσεις στα κέντρα λήψης αποφάσεων σε σχέση με τα μείζονα προβλήματα. Στον τομέα αυτό έχει δουλέψει αρκετά η ΕΣΕΕ. Συγκεκριμένα για τη βόμβα που ενυπάρχει στα θεμέλια του ΟΑΕΕ, η ΕΣΕΕ έχει προτείνει στο Υπουργείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων μια δέσμη μέτρων τα οποία εάν υιοθετηθούν άμεσα μπορεί να επιτευχθεί η βιώσιμη κοινωνική ασφάλιση και ν’ ανασάνουν χιλιάδες μικρομεσαίοι έμποροι. Η δέσμη αυτή περιλαμβάνει τα παρακάτω μέτρα. Πρώτον, την κεφαλαιοποίηση των οφειλών σε ενιαίο κεφάλαιο με πρόβλεψη της δυνατότητας κατά τη συνταξιοδότηση οι ασφαλισμένοι να μετατρέπουν την κεφαλαιοποιημένη οφειλή σε ασφαλιστικό χρόνο με τελική επιλογή εξαγοράς ή μειωμένης σύνταξης. Δεύτερον, την άρση της ποινικοποίησης για οφειλές προς τον Ταμείο, καθώς πρόκειται για ένα μέτρο που μόνο τη ντροπή συντηρεί στις τάξεις των ελεύθερων επαγγελματιών. Τρίτον, τη δυνατότητα ελεύθερης επιλογής ασφαλιστικής κατηγορίας ώστε και να μειωθεί το κόστος των καταβαλλόμενων εισφορών από τους ασφαλισμένους αλλά και να εξοικονομήσει πόρους το Ασφαλιστικό μας Ταμείο. Τέταρτον, την οριζόντια μείωση των ασφαλιστικών εισφορών ώστε και να αυξηθούν οι ετήσιες εισροές του ΟΑΕΕ και να βοηθηθούν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που έχουν πληγεί από την κρίση και τις φοροεπιδρομές να ανατάξουν τις δυνάμεις τους. Πέμπτον, τη θέσπιση μιας ειδικής ασφαλιστικής κατηγορίας με μικρότερο ασφάλιστρο από αυτό της πρώτης, ώστε να διευκολύνεται η μεταφορά στον ΟΑΕΕ ασφαλισμένων άλλων ταμείων. Και τέλος, τη διασφάλιση της ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης στους ουσιαστικά άνεργους εμπόρους. 
Μέσα από την υλοποίηση αυτού του πλάνου ο ΟΑΕΕ μπορεί να βγει από την «Εντατική» που τον έβαλαν πολιτικές ενός κακού και βραχυπρόθεσμου σχεδιασμού. Έτσι θα μπορέσουν να ανασάνουν και οι έμποροι. Χρειάζεται λοιπόν μέσα στο γενικότερο κλίμα που επικρατεί αυτές τις ημέρες για την αντιμετώπιση της κρίσης σε ανθρωπιστικό επίπεδο, να δοθούν λύσεις σε όσους πασχίζουν να κρατήσουν την αγορά ζωντανή.  Γιατί ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που ανήκει στη μεσαία τάξη και συνοψίζεται στον όρο «μικρομεσαία επιχειρηματικότητα», επιχειρεί καθημερινά να ανταπεξέλθει σε επιταγές που λήγουν, σε δόσεις δανείων που πρέπει να πληρωθούν, σε πληρωμές προμηθευτών ώστε να εξασφαλισθεί το εμπόρευμα και κυρίως στη συμβολή του στο ΑΕΠ της χώρας”.