Είναι μάλλον η εύκολη λύση για έναν εκλεγμένο άρχοντα να φέρνει στο δημοτικό συμβούλιο θέματα της καθημερινότητας, όπως η διαχείριση των σκουπιδιών και οι λακκούβες στους δρόμους. Πόσο μάλλον όταν οι απαντήσεις στα δύο αυτά θέματα είναι προφανείς και ένας καλοπροαίρετος συζητητής θα απαντούσε από μόνος του στους διαμαρτυρόμενους πολίτες, χωρίς να αναλώσει πολύτιμο πολιτικό χρόνο. Τον δημοτικό σύμβουλο τον ψηφίσαμε για να εισάγει στο δημοτικό συμβούλιο το κάτι τις παραπάνω, όχι αυτό που εισπράττει ο καθένας μας με την πρώτη ματιά στην πόλη του. Αν ανήκει στη μειοψηφία, τον στέλνουμε εκεί να ερευνήσει αστοχίες και να τις εισάγει τεκμηριωμένα, στοχεύοντας πρωτίστως στη διόρθωση της διοίκησης, κι όχι στο να την εκθέσει με απροσδιόριστες και ατεκμηρίωτες αναφορές. Να προτείνει εφαρμογή πολιτικών και δράσεων στη βάση του δικού του προγράμματος. Να δίνει στη διοίκηση ιδέες και προτάσεις δουλειάς, για το καλό του δήμου και των δημοτών.

Την ίδια στιγμή, η διοίκηση οφείλει πρώτη να αναδείξει τον ρόλο του δημοτικού συμβούλου, εισάγοντας κατά καιρούς αναπτυξιακά θέματα και σχεδιασμούς της, που θα εμπλουτιστούν στη διάρκεια της συζήτησης από τους ενημερωμένους επί του θέματος αιρετούς άρχοντες.

Το δημοτικό συμβούλιο είναι το κορυφαίο πολιτικό όργανο δημοκρατικού προγραμματισμού σε έναν δήμο. Στους πολίτες που βρίσκονται εκεί πρέπει να αναδύεται αύρα έμπνευσης, σεβασμού και παραδοχής της σημασίας και της αξίας του οργάνου. Όταν αυτό δεν γίνεται, κάτι φταίει, κάτι δεν γίνεται καλά, κάτι πρέπει να αλλάξει.

Κώστας Παναγιωτίδης