Ήταν Παρασκευή 11 Μαρτίου του 2011, την ώρα των Β΄Χαιρετισμών, όταν με κάλεσε ο Άγγελος Τόλκας για να μου αναγγείλει το τραγικό αυτό μήνυμα. Δεν τον πίστεψα, δεν θέλησα να το πιστέψω. Ένας κομάντος που γλίτωσε από σφαίρες, ένας κομάντος που εκπαιδεύτηκε και πήρε βραβεία δίπλα στους καλύτερους καταδρομείς του κόσμου, ένας λαμπρός αξιωματικός που υπηρέτησε την πατρίδα ως στρατιωτικός ακόλουθος στην Ισπανία, ένας από τους καλύτερους διοικητές της Β΄ΜΚΔ, εγκατέλειπε τα γήινα για να πετάξει στον Δημιουργό του, δοξολογώντας Τον αιώνα, μαζί με τα συνονόματα του Σεραφείμ. Από τότε τα λέμε σχεδόν κάθε μέρα στην αναστάσιμη κατοικία του. Και με αυτόν και με τον Λευτέρη, τον αγαπημένο μου φίλο και πεθερό του, που δεν πρόλαβε να γνωρίσει, αφού και εκείνος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, τον Νοέμβρη του 2000. Τα λέμε για την αιώνια ζωή και τον πρόσκαιρο χωρισμό του από τους αγαπημένους του, την Έλσα, την Ελευθερία, τους γονείς του, την Ελένη, τους κομάντος του και όλους όσους τον αγάπησαν και πιστέψτε με ήταν πολλοί. Ο Σεραφείμ μπορεί να έδειχνε βλοσυρός, αλλά είχε καρδιά αγάπης και μικρού παιδιού. Σήμερα πήγα αργά το απόγευμα στο κοιμητήριο για να ανάψω το κερί στον Σεραφείμ και στους άλλους στρατιωτικούς που αναπαύονται στην γη της Νάουσας. Δεν ξέρω αν ο Κύριος των Δυνάμεων μπορεί να εισακούσει την δέηση ενός αμαρτωλού, σίγουρα όμως αξίζει  να ενώσουμε όλοι μαζί τις προσευχές μας, δεόμενοι Καλό Παράδεισο στον Αντισυνταγματάρχη Ειδικών Δυνάμεων Σεραφείμ Καλλέα. Ο Θεός να τον έχει στα δεξιά του, μαζί με τους υπέρ της πίστεως και της πατρίδας πεσόντες αξιωματικούς και οπλίτες του Γένους.

Θόδωρος Ελευθεριάδης.