Το τέλος της παραγωγικής χρονιάς για τις πληγείσες περιοχές από το χαλάζι σήμανε η θεομηνία της Τρίτης στην περιοχή Νάουσας, που κατάστρεψε ολοσχερώς τις σοδιές (ροδάκινα, μήλα, δαμάσκηνα, ακτινίδια κ.λπ.) Είχε προηγηθεί η χαλαζόπτωση στις περιοχές Μελίκης, Βεργίνας κ.λπ., με τα ίδια αποτελέσματα. Ήταν μια χρονιά που έτσι κι αλλιώς ξεκίνησε με προβλήματα. Η βροχερή άνοιξη, η κατάσταση μεταξύ Ουκρανίας-Ρωσίας (που εντέλει δεν επηρέασε όσο φοβόμαστε), η πτώση της αξίας του ρουβλίου, το δροσερό καλοκαίρι στην ανατολική Ευρώπη, η καταστροφική μη ενεργοποίηση της χαλαζικής προστασίας, ήταν κάποια από τα προβλήματα. Ωστόσο το κυριότερο αποδείχθηκε η αύξηση της παραγωγής, αποτέλεσμα έντονων φυτεύσεων των προηγούμενων ετών (σύμφωνα με στοιχεία η παραγωγή ροδάκινου ήταν φέτος κατά 40% περισσότερη από αυτή του 2012!), λόγω ασφαλώς της καλής πορείας του προϊόντος τα τελευταία χρόνια. Ο κορεσμός της αγοράς ήταν πρωτοφανής, αφού αντίστοιχη αύξηση είχε και η Ισπανία, με φορτία να φεύγουν από το τελωνείο της Βέροιας, την ίδια ώρα που τα ψυγεία ήταν γεμάτα με χιλιάδες τόνους και η ζήτηση παρέμενε χαμηλή. Όλα αυτά, σε μια περίοδο παγκόσμιας κρίσης, που ειδικά για την Ελλάδα συνδυάστηκε με σκληρά φορολογικά μέτρα για τον αγροτικό κόσμο, που μόνον αισιοδοξία δεν γεννούν για το άμεσο μέλλον.

Συνεπώς, το χαλάζι της Τρίτης ήταν ο επίλογος μιας χρονιάς που δεν θα θέλουν να τη θυμούνται παραγωγοί και συνεταιρισμοί. Ελπίζουμε πλέον να βρουν σύντομα αγορές τα ροδάκινα των ψυγείων μας και να κινηθεί με διαφορετικές ταχύτητες η κρατική μηχανή από την Τετάρτη στο ζήτημα των αποζημιώσεων, ώστε το τελικό αποτέλεσμα στον παραγωγό να τον βοηθήσει να βγάλει αξιοπρεπώς τον χειμώνα. Ελπίζουμε, τέλος, τα λάθη και οι ελλείψεις που εντοπίζονται από όλους τα τελευταία χρόνια στο ροδάκινο, να μας κάνουν όλους σοφότερους και γενναιότερους, ώστε να πάρουμε τις αποφάσεις που επιβάλλονται εδώ και αρκετά χρόνια.