Ήρεμος πέταξε για την Άνω Ιερουσαλήμ ο Κώστας το πρωί της περασμένης Παρασκευής. Δεν μπόρεσα να είμαι στην κηδεία του λόγω απουσίας. Τον χαιρέτισα όμως στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στα κοιμητήρια της Νάουσας. Το πρόσωπο του ήρεμο και λαμπερό. Στις 25 του Μάη μπήκε στο Νοσοκομείο. Καθολικός μεταστατικός καρκίνος η διάγνωση. Το σώμα άρχισε να ετοιμάζεται για το μεγάλο ταξίδι. Μα περίσσια η ψυχή. Ξομολογήθηκε ο Κώστας στον παπά Φίλιππο και κοινώνησε. Εκεί στο κρεβάτι του πόνου. Το πρόσωπο του την άλλη μέρα που τον επισκέφθηκα έλαμπε. "Μου άρεσε να πορεύομαι μόνος μου στην ζωή" μου απάντησε όταν του είπα αν θέλει να ειδοποιήσω κάποιον να έρθει να τον δει. Ο Κώστας, ο δικός μας "Λόρδος" έφυγε για να συναντήσει τον δημιουργό του. Θαυμαστός ο τρόπος που δεν πόνεσε καθόλου τούτες τις 40 μέρες, παρά τον καρκίνο που του κατέτρωγε την σάρκα. Ο Θεός, ο Πρόδρομος και ο Αγιαμηνάς του απάλυναν την αρρώστια. Καλό παράδεισο αδελφικέ μου φίλε. Θα σε θυμόμαστε πάντα να επιζητάς την μοναξιά του κόσμου ετούτου. Κρατώντας στο κιτρινισμένο σου χέρι ένα Μάλμπορο και πειράζοντας μας  με το μοναδικό "μην ξηγιέσαι, κάνει δεν κάνει"

Σήμερα Σάββατο στις 7,30 το απόγευμα στο κοιμητήριο του Αγίου Αθανασίου θα τελεστεί τρισάγιο για τις 9 μέρες από την μετάσταση του Κώστα.