Δευτέρα, 16 Μαΐου 2016 17:49

Με την υγειά μας ρε παιδιά; Γράφει η Ασημένια Κασάπη

Αναρτήθηκε από τον 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Ένα άρθρο της Ασημένιας Κασάπη, νοσηλεύτριας και μέλους του τομέα δράσης υγείας Νέας Δημοκρατίας στη Δημόσια Υγεία-Ε.Σ.Υ, αλιεύσαμε από το e-ptolemeos.grΤο αναδημοσιεύουμε:

 

«Μην είναι οι ελλείψεις σε υλικό εξοπλισμό; Μην είναι η έλλειψη ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού; Σίγουρα είναι η έλλειψη μέριμνας και σεβασμού του κράτους στον πολίτη που παίζει την υγεία του σε ρώσικη ρουλέτα μπαίνοντας σε δήμοσιο νοσοκομειακό ίδρυμα.

Επείγον περιστατικό, ώρα μεσάνυχτα και κάτι, γρήγορα στα επείγοντα του κοντινότερου εφημερεύοντος νοσοκομείου. Πριν, μπείτε στον κόπο να μεταβείτε έχετε γνώση για τα παρακάτω. Φροντίστε να είστε εφοδιασμένοι με γάζες, παυσίπονα, γάντια μιας χρήσης, πιθανώς σύριγγες, ιώδιο (μήπως και), κάνα κλύσμα (έτσι να βρίσκεται) και γενικά πάρτε μαζί σας ένα φαρμακείο γιατί πολύ απλά το νοσοκομείο κατά 99% δεν θα έχει. Απίστευτο κι όμως ελληνικό.

Μην είναι οι ελλείψεις σε υλικό εξοπλισμό; Μην είναι η έλλειψη ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού; Σίγουρα είναι η έλλειψη μέριμνας και σεβασμού του κράτους στο πολίτη που παίζει την υγεία του σε ρώσικη ρουλέτα μπαίνοντας σε δημόσιο νοσοκομειακό ίδρυμα. Κι ας μην πάμε μακριά για να παραδειγματιστούμε. Το Μποδοσάκειο ίδρυμα, ναι αυτό το όμορφο κτίριο με το ελικοδρόμιο που εγκαινιάστηκε στη πόλη της Πτολεμαΐδας με δόξα και τιμή, αυτή τη στιγμή κινδυνεύει να κλείσει παρόλο που εξυπηρετεί το μεγαλύτερο αριθμό πολιτών στη Δυτική Μακεδονία. Πολλοί θα βιαστούν να βγάλουν αυθαίρετα και πρόχειρα συμπεράσματα ότι είναι ευθύνη των μνημονίων, των πολιτικών, των γιατρών και του προσωπικού που δε θέλει να εργαστεί όντες δημόσιοι υπάλληλοι (όπως θα ισχυριστούν κάποιοι). Αρχικά, λοιπόν και με σεβασμό στην άποψη του καθενός, οφείλουν να ξεκαθαριστούν τα παρακάτω.Πρώτον, κανένα μνημόνιο δεν περιλαμβάνει την μείωση δαπανών στην υγεία. Η δημόσια δωρεάν υγεία είναι δικαίωμα όλων των Ελλήνων ασφαλιζόμενων (και μη κατά την ταπεινή άποψη μου) και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Το αν η εκάστοτε κυβέρνηση στη διαδικασία μείωσης των δαπανών της έχει φροντίσει να υποβαθμίσει το Ε.Σ.Υ. μετατρέποντας ουσιαστικά τα νοσοκομεία της χώρας σε κέντρα φιλοξενίας ασθενών είναι επιλογή τους. Το Μποδοσάκειο ίδρυμα αυτή τη στιγμή ενώ θα είχε τη δυνατότητα να αποτελεί πρότυπο νοσοκομείο στην Ελλάδα δεν είναι κάτι περισσότερο από ένα μεγάλο νοσοκομείο με πτέρυγες φαντάσματα, υλικοτεχνικές ελλείψεις και προσωπικό που δεν καλύπτει ούτε καν τις τρέχουσες ανάγκες της περιοχής* πόσο μάλιστα του νομού ή της περιφέρειας.

Εάν επικοινωνήσει δε κανείς με πολιτικούς του τόπου, εκλεγμένους και μη, ο ένας επιρρίπτει ευθύνες στον άλλον για την κατάσταση στο Μποδοσάκειο ίδρυμα πετώντας ουσιαστικά ο ένας τη βόμβα στα χέρια του άλλου μέχρι να σκάσει στου ενός. Θα πρέπει η πολιτεία να αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασης και να λάβει ουσιαστικά μέτρα στην αναβάθμιση και σωτηρία του Μποδοσάκειου. Οι πολιτικοί της Κοζάνης θα πρέπει να κινηθούν πεισματικά και με τόλμη στην κεντρική κυβέρνηση και στο υπουργείο υγείας όχι μόνο γιατί όπως προαναφέρθηκε πρόκειται ουσιαστικά για το νοσοκομείο που εξυπηρετεί την Δυτική Μακεδονία, αλλά γιατί το συγκεκριμένο ίδρυμα φροντίζει τεράστιο όγκο ασθενών με σοβαρές ασθένειες όπως καρκίνο, λευχαιμία και λοιπές νεοπλασματικές ασθένειες,γιατί γίνεται ο μεγαλύτερος όγκος χειρουργείων στη Δυτική Μακεδονία και θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφερθεί ο τεράστιος όγκος φροντίδας ατυχημάτων από τα εργοστάσια της ΔΕΗ στην περιοχή.

Ο μεγαλύτερος μύθος που κυκλοφορεί βέβαια δεν είναι άλλος από το ότι ουσιαστικά το προσωπικό υπάρχει απλά δεν θέλει να εργαστεί. Ο συγκεκριμένος μύθος δεν είναι αστικός αλλά γραφικός και εδώ το αντεπιχείρημα είναι βιωματικό. Ούσα η ίδια εργαζόμενη ως επικουρικό προσωπικό,όπως το μεγαλύτερο μέρος εργαζόμενων στο νοσοκομείο της Πτολεμαΐδας, δεν κρύβω την ανησυχία μου και τον προβληματισμό μου για την πορεία του ιδρύματος. Από τη μια μεριά τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας του προσωπικού κι από την άλλη η τεράστια έλλειψη προσωπικού. Στο νοσηλευτικό προσωπικό για παράδειγμα αξίζει να σημειωθεί ότι η αναλογία νοσηλευτών-ασθενών είναι 1 νοσηλευτής για 40 ασθενείς όταν στο εξωτερικό ένας νοσηλευτής αναλογεί για 4 ασθενείς!!

 

Σίγουρα από τη μία μέρα στην άλλη η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει Σουηδία ή Αγγλία. Σαφέστατα, όμως δεν μπορεί να συνεχιστεί η συνεχής υποβάθμιση του ΕΣΥ. Το Ε.Σ.Υ. είναι κτήμα των Ελλήνων γιατί είναι χρήματα από τις ασφαλιστικές εισφορές και τις φορολογικές υποχρεώσεις του. Οφείλουμε και επιβάλλεται, να έχουμε δημόσιο, δωρεάν και ποιοτικό εθνικό σύστημα υγείας. Από τη μια η πολιτεία πρέπει να λάβει σοβαρά το ρόλο της και να βάλει ένα φρένο στην συνεχή υποβάθμιση του Ε.Σ.Υ. και από την άλλη οι πολίτες πρέπει να σταθούν στο πλευρό του προσωπικού που δίκαια απαιτεί για το συμφέρον όλο μεγαλύτερες δαπάνες για την υγεία, πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία, διαφάνεια στις προσλήψεις, καλύτερες υποδομές, κάλυψη των δαπανών σε υλικό εξοπλισμό και πάνω απ’ όλα σεβασμό στον ουσιαστικό ιδιοκτήτη των ελληνικών νοσοκομείων, τον πολίτη. Γιατί τα νοσοκομεία δεν είναι κανενός τσιφλίκι για διορισμούς κάτω από το τραπέζι και συλλογή ψήφων. Τα νοσοκομεία ανήκουν στους πολίτες και μόνο αυτοί μπορούν να αποφασίσουν και να κρίνουν το μέλλον τους.»

Διαβάστηκε 1543 φορές

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ