Με κάθε σεβασμό στην προσωπική πικρία που μπορεί να έχει ο καθένας, ο οποίος συμμετέχει στα κοινά του τόπου, όταν η λαϊκή ετυμηγορία είναι εναντίον του. Διότι, ως γνωστόν, η νίκη έχει πολλούς πατέρες, η ήττα κανέναν! Όσο λοιπόν και αν ο φίλος, και το εννοώ, απερχόμενος δήμαρχος Νάουσας προσπαθεί να μετατοπίσει τη συντριπτική ήττα που υπέστη στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών, στη... δεξιά (λες και τον συνδυασμό του δεν στήριξαν  οργανωμένοι νεοδημοκράτες ή ο ίδιος το 2010 δεν έστελνε επιστολή στον τότε γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Καχριμάκη, εναντίον της κ. Ιωσηφίδου, επειδή είχε καταγγείλει το... μνημόνιο στο δημοτικό συμβούλιο!) ή στην εκκλησία που μοίραζε... ατζέμ πιλάφια και έκανε από άμβωνος κηρύγματα υπέρ Κουτσογιάννη (δεν συνέβησαν ποτέ, παρά μόνο στη νοσηρή φαντασία όσων τα μετέφεραν στον κ. δήμαρχο). Ή ακόμη και στον Κώστα Καλαϊτζίδη (αν σωστά μεταφέρονται τα όσα είπε στο Ράδιο ΑΒΕΝΑ: για τις εκλογές και αν υπήρχε συναλλαγή ανάμεσα σε περιφερειακές και δημοτικές εκλογές δεν έχω να πω τίποτε, έπεσαν κάποια πράγματα στην αντίληψη μου. Το αποτέλεσμα μιλά μόνο του, ποιος στήριξε ποιον).

Η αλήθεια είναι μια και την έχει ο ίδιος εκφράσει κατά το παρελθόν. Μόνο του τότε ήταν νικηφόρο για τον ίδιο και τη "Δημοτική Ανανέωση". Η πρώτη Κυριακή (σ.σ. των εκλογών) είναι των συμβούλων και η δεύτερη του δημάρχου. Διαχρονική η ρήση του Τάσου Καραμπατζού, αρκεί να μην ερμηνεύεται κατά το δοκούν.