Τις τελευταίες ημέρες ξεχάσανε κάποιοι ότι “έχουν εργαστεί” σε πιτσαρία που “έσκιζε” και θυμηθήκανε ότι έχουν σπουδάσει οικονομικά. Για αυτό το λόγο είδαμε και ακούσαμε τη νέα υπερπαραγωγή του Αντώνη μας: “10 ημέρες μάθημα με τη συγκυβέρνηση”.

Οι πρωταγωνιστές του σήριαλ -υπουργοί, βουλευτές, στελέχη, μεγάλα και μεσαία- “ξεθάψανε” από τις πανεπιστημιακές τους σημειώσεις το κεφάλαιο με τίτλο φιλελευθερισμός και έτσι αποφασίστηκε και το γύρισμα της συγκεκριμένης σκηνής. Δυστυχώς, όμως, για μία ακόμη φορά αποδείξανε περίτρανα ότι γενικώς δεν διαβάζανε και δεν… ακούγανε Ζαμπέτα (ο πιο καλός ο μαθητής…!).  

Με αφορμή τη μικρή ΔΕΗ (μεταξύ μας όχι μικρή δεν είναι, αλλά πρόκειται για μεγάλο λαυράκι!) και τι δεν ακούσαμε από τους “καθηγητάδες - πιτσαδόρους”. 

Για αυτούς που εσκεμμένα ξεχνούν, πρέπει να τονίσουμε (δεν εννοώ την κονσέρβα με τόνο κ. Ταμήλο!) ότι:

Οι αποκρατικοποιήσεις ήταν η αιχμή των πολιτικών που υιοθετήθηκαν παγκοσμίως στη δεκαετία του ’80 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Και τότε όμως υπήρχε ο προβληματισμός εάν πρέπει να ιδιωτικοποιούνται καίριες επιχειρήσεις, στρατηγικού ενδιαφέροντος, όπως η ΔΕΗ. 

Κατάργηση μονοπωλίου σημαίνει δημιουργία συνθηκών ανταγωνισμού. Δηλαδή, θέλεις κύριε Μήτσο να κάνεις ΔΕΗ; Να χαρώ εγώ. Κατασκεύασε τις μονάδες σου και έλα δώσε το ρεύμα όσο γουστάρεις. Δημιούργησε ορυχεία και φράγματα και μπες στο παιχνίδι.  Εσείς, όμως, καθ’ ότι “πονηρούληδες”, χαρίζετε τις κρατικές εταιρείες. Δημιουργείτε, δηλαδή, ιδιωτικά μονοπώλια με τους συνήθεις υπόπτους, τους τζαμπατζήδες ιδιώτες. Πρώτα βέβαια φροντίσατε να απαξιώσετε τον κολοσσό της ΔΕΗ και να τον αποκλείσετε από τις ΑΠΕ (ωραίες συνθήκες ανταγωνισμού!). Με άλλα λόγια φορτώσατε όλο το κόστος κατασκευής στον έλληνα φορολογούμενο (τον ηλίθιο!) και προσφέρετε εξασφαλισμένο κέρδος στα συμφέροντα. Έτσι κάνατε και με τον ΟΠΑΠ (άλλο ιδιωτικό μονοπώλιο) και με τους δρόμους (πρώτα θα εισπράξουν διόδια, θα πάρουν δάνεια με ευνοϊκούς όρους και μετά θα κατασκευάσουν, εάν θέλουνε!).

Το άλλο, βέβαια, επιχείρημα για τον Φωτόπουλο και την παρέα του απευθύνεται τουλάχιστον σε αφελείς. Διότι πρώτον δεν ξεπουλάς τους Φωτοπουλάδες και δεύτερον όταν υπάρχει πρόβλημα το λύνουμε, δηλαδή όταν πονάει κεφάλι, δεν το κόβουμε (ευτυχώς που δεν έγινες ιατρός!).

Επίσης, ο κύριος πρέζιντεντ έχει τονίσει παλαιότερα ότι: “δεν μπορούμε να σκοτώνουμε για ένα κομμάτι ψωμί μονάδες της ΔΕΗ, επιλεγμένες μάλιστα με κομματικά ή με μικροκομματικά κριτήρια, είναι ζήτημα εθνικού συμφέροντος... Η ιδιωτικοποίηση, ιδιαίτερα της ενέργειας, απαιτεί στρατηγικό σχεδιασμό... ότι τώρα δίνουμε αύριο θα το μετανιώνουμε ή θα το πληρώνουμε πολλαπλάσια”.

Αυτό ισχυρίζομαι και εγώ κύριε πρόεδρε της ελληνικής συγκυβέρνησης, ότι δηλαδή η ενεργειακή πολιτική είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που απαιτεί μακροπρόθεσμη στρατηγική και επιβάλλει ουσιαστικές διαπραγματεύσεις και χειρισμούς στην ενεργειακή σκακιέρα. Δεν είναι δυνατόν να γίνετε παιχνίδι ανάμεσα σε πολιτικάντηδες.

Εάν τώρα υποθέσουμε ότι θα βρεθούμε εκτός ευρώ (όχι επειδή το θέλουμε!), τότε με ποια “όπλα” θα μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας; Όταν δεν θα διαθέτουμε τα βασικά ως κράτος, νερό, ρεύμα, υγεία, παιδεία…  Είναι δυνατόν να ασκείς τόσο “αφελή” πολιτική;

Και για να τελειώνουμε. 

Από πότε κύριοι η πατρίδα μας έγινε τσιφλίκι σας, για να το ξεπουλάτε;

Από πότε έγιναν κτήμα σας τα βουνά μας, τα λαγκάδια μας, οι παραλίες μας, τα σχολεία μας, τα νοσοκομεία μας, οι μάνες μας, οι πατεράδες μας, τα παιδιά μας; Δεν έχετε να κάνετε με πίτσες και μακαρονάδες!

Βέβαια, επειδή σας αρέσει πολύ να πουλάτε, έχω να σας προτείνω μία θέση στη λαϊκή.

Ο ένας θα φωνάζει εδώ οι καλές οι λάμπες και ο άλλος εδώ τα καλά ΤΑ ΜΗΛΑ!