Τον Κώστα Καλδάρα τον θαύμαζα για το σημαντικό έργο του στην ελληνική μουσική. Ένα έργο που έβαλε ένα ακόμη λιθαράκι στην πορεία ενός ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ δημιουργού, όπως υπήρξε ο αλησμόνητος πατέρας του Απόστολος.
Η πρώτη μας γνωριμία ήταν όταν επέλεξε συνειδητά να αφήσει την Αθήνα, για να μείνει μόνιμα με την φαμίλια του στη Νάουσα. Η οποία έγινε η πρώτη του πατρίδα πλέον. Τον βλέπω καθημερινά να απολαμβάνει τις μικροχαρές της ζωής, όπως ένα τσίπουρο με την παρέα του στα καφέ της πόλης,
Ο Κώστας δεν το παίζει ταπεινός. Είναι ταπεινός και σεμνός. Όπως ταιριάζει άλλωστε στο βαρύ οικογενειακό του όνομα. Χωρίς την ΜΕΓΑΛΗ του βοήθεια δεν επρόκειτο να γίνει ούτε στον αιώνα τον άπαντα η συναυλία του Νταλάρα στο θερινό θέατρο της Νάουσας.
Γνωστή η πολιτική πλατφόρμα την οποία πρεσβεύει ο ίδιος. Με εντυπωσίασε όμως αυτή η μεγάλη του και ..διαρκής παρέμβαση στα κοινά της πόλης.
Γεμάτος ανθρωπιά ο ίδιος, με συγκροτημένο, μεστό και κατανοητό, λόγο, έδωσε το στίγμα της παρέμβασης του για την καθημερινότητα των πληττόμενων από τα μνημόνια συμπολιτών του.
Αυτό ήταν το φεγγάρι του. Το φεγγάρι μας. Άσχετα αν συμφωνούμε ιδεολογικά ή όχι στα υπόλοιπα.
Δυστυχώς το...δάκτυλο εμφανίσθηκε εκείνο το βράδυ της παρέμβασης με τον γνωστό ξύλινο λόγο μέλους της μεγάλης ομήγυρης των 100 νοματαίων, που θέλησε να γίνει δημόσιος κατήγορος των πάντων. Από τον Καραμπατζό, μέχρι και το...Εργατικό Κέντρο. Και όλα αυτά, υποτίθεται για το καλό του...Νοσοκομείου μας!
Το δεύτερο...δάκτυλο, φάνηκε σήμερα το πρωί, στην "ορθόδοξη" του μορφή!
Πού να αντέξει το Εργατικό-ΠΑΜΕ-ΚΚΕ, μια αξιόλογη εκδήλωση διαμαρτυρίας, όπως αυτή που ετοιμάζει ο Καλδάρας και η παρέα του στην πλατεία, με μουσικά ακούσματα.
Που να αντέξει να μην ακουστούν οι δικοί του ξύλινοι...δεκάρικοι, για τους πάντα και τα πάντα!
Ντουγρού για ...αντιεκδήλωση λοιπόν στις 23 του Σεπτέμβρη. Να βγουν από τα ντουλάπια οι κομματικές σημαίες γιατί έτσι επιβάλλει η μονόχνωτη πορεία του κόμματος, ένα είναι το κόμμα.
Ε λοιπόν εμείς θα πάμε στην μουσική διαμαρτυρία του Κώστα. Θα πάμε να ακούσουμε Ζιαμπάκα, την Ελένη Πέιου και τους άλλους καλλιτέχνες μας. Θα πάμε να απολαύσουμε τον μεγάλο δημιουργό Θωμά Νόλκα σε ένα 15λεπτο θεατρικό δημιούργημα του.
Θα πάμε από ψυχής. Γιατί έτσι γουστάρουμε. Να νοιώσουμε, να ακούσουμε για αυτά που μας ενώνουν. Στον αγώνα ενάντια στον καναπέ.
Θα δούμε το φεγγάρι του Καλδάρα και όχι το δάκτυλο συριζαίων vs κουκουέδων και ανάποδα ( στις κοκορομαχίες δεν εξαιρούνται πασοκοι και νεοδημοκράτες φυσικά, αλλά τελευταία έχουν βαρέσει κομματική...πτώχευση στη Νάουσα!).
Υ.Γ Στα κόμματα δεν συμπεριλαμβάνονται φασιστικά μορφώματα, όποιο ποσοστό και αν κατέχουν στην προτίμηση των νεοελλήνων.
Θόδωρος Ελευθεριάδης
