Αξίζει να το διαβάσουμε όλοι μας. Θα βρούμε,μέσα από την σοφία ενός Αγίου, όπως ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο οποίος γεννήθηκε τον 7ο μ.χ αιώνα, την διαχρονική ανθρώπινη πλεονεξία για πλούτο.
Εξαιτίας των χρημάτων έχουμε πωλήσει όλα τα ελεύθερα στοιχεία! Οι δρόμοι φορολογούνται! Τα νερά εξουσιάζονται! Ο αέρας γεμίζει από φωνές! Φλύαροι και φοροεισπράκτορες και τελώνες περισφίγγουν τις πόλεις!
Οι πλούσιοι από τις φροντίδες φθείρονται!
Οι δανειστές από την αγωνία μαραίνονται!
Οι άρπαγες διαταράσσουν την ζωή!
Οι φιλοχρήματοι καταπονούν τα δικαστήρια!
Οι συκοφάντες πωλούν το ψέμα!
Οι κερδοσκόποι διαπραγματεύονται τις συμφορές των άλλων, λέγοντας ψέματα ο ένας στον άλλο εκφυλίζουμε την έννοια του όρκου, γνωρίζοντας τον Θεό μόνο όταν ορκιζόμαστε!
Η γη λοιπόν δεν μπορεί να σηκώσει το κακό!
Ο αέρας μολύνθηκε μέχρι και στην αιθέρα ακόμα!
Επειδή όλα μας τα πράγματα κινούνται μέσα στο κακό, ο προφήτης εκφράζοντας την αηδία του για την ζωή φωνάζει λέγοντας, «μάτια ανησυχεί κάθε άνθρωπος ζωντανός» (Ψαλμ.38,12)
Μόνο ο άνθρωπος προφήτη μου, ταράσσεται;
Ή μόνη η λογική κτίση κατηγορείται, προφήτη;
Δεν βρήκες κανένα άλλο ζώο να ταράσσεται; Ναι, λέγει!
Ταράσσονται και τα νερά, αλλά πάλι ησυχάζουν!
Σείεται η γη, αλλά πάλι σταθεροποιείται!
Κινούνται οι άνεμοι, αλλά πάλι ησυχάζουν!
Θορυβείται κάθε θηρίο, αλλά όταν χορταίνει σταματά!
Σηκώνεται και η φλόγα, κι αφού κάψει τα ξύλα που υπάρχουν από κάτω της, σβήνεται!
Ενώ ο άνθρωπος δεν σταματάει ποτέ να ανησυχεί για χρήματα!
Πήρε αυτά και αποβλέπει στο άλλο. Έκανε κτήμα του εκείνο, κι ακόμη χάσκει. Βιάζεται να διπλασιάσει τα εκατό, κι αυτό που διπλασιάστηκαν καταβάλει προσπάθεια να τα δεκαπλασιάσει, επειγόντως στα τόσα που έχει να συσσωρεύσει άλλα τόσα, και ποτέ δεν παύει να συσσωρεύει, μέχρι να έρθει το τέλος του!
Είναι κατάδικος,
Διακατεχόμενος από τον πυρετό της φιλαργυρίας, περιφέρεται πιο ωχρός κι από το χρυσάφι, για τον πολυπόθητο πλούτο, τον αβέβαιο φίλο, τον πλούτο τον αναξιόπιστο συγκάτοικο, τον εχθρικό πόθο, τον αιχμάλωτο δεσπότη που μας εμπαίζει, τον πολυαγάπητο χλευαστή, τον έτοιμο μεταβάτη, τον φτερωτό δέσμιο, τον ελαφρότερο από κάθε εικόνα ονείρου,
αυτόν που προκαλεί πόλεμο,
που φεύγει γρηγορότερα από κάθε ελπίδα,
τον άνεμο που ενώ τον κρατείς, φεύγει πετώντας,
τον πλούτο που είναι ο γεννήτορας κάθε ασωτίας,
τον συνήγορο κάθε ακολασίας,
τον εφευρέτη κάθε κακίας,
τον συνεργό σε κάθε τροφή που φθείρει την ψυχή,
τον αντίπαλο της σωφροσύνης,
τον κρυφό κλέφτη κάθε αρετής
Ιερά Παράλληλα, Αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού.