Επιστολή-απάντηση απέστειλε για τις δηλώσεις του δημάρχου Τάσου Καραμπατζού περί παρείσακτης περιφερειακής αυτοδιοίκησης στην πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Νάουσας απέστειλε ο περιφερειακός σύμβουλος Δημήτρης Μούρνος. Μάλιστα συνδέει το θέμα με τις δηλώσεις για την υποβάθμιση του νοσοκομείου Βέροιας. Αναφέρει ο κ. Μούρνος:

«Κύριε διευθυντά,

Με απορία διάβασα στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας σας την απαξιωτική δήλωση του δημάρχου Νάουσας για την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και τους ανθρώπους της. Τη χαρακτήρισε παρείσακτη, δηλαδή απρόσκλητη και άχρηστη. Είχε προηγηθεί η δήλωσή του για κατάργηση του Νοσοκομείου Βέροιας. Τι επιδιώκει; Προσπαθεί να εξάψει πάλι στείρους τοπικισμούς ή κινείται από μία αντιπαλότητα που ενισχύει ο εκνευρισμός από τα πολλαπλά λειτουργικά και οικονομικά προβλήματα που έχει σωρεύσει η πολιτική των μνημονίων;

Οι δύο θεσμοί, της τοπικής και της περιφερειακής αυτοδιοίκησης, δεν έχουν ιεραρχική σχέση, επόπτη και εποπτευομένου, αλλά συμπληρωματική, με καθορισμένα όρια και αρμοδιότητες. Και κανείς από τους εκπροσώπους τους δεν έχει την εξουσία και το δικαίωμα να εκδίδει πιστοποιητικά χρησιμότητας.

Και εν πάση περιπτώσει σε ποιες συσκέψεις για σοβαρά προβλήματα του Δήμου του, ο φίλος από τα παλιά Τάσος, προσκάλεσε το σύνολο των περιφερειακών συμβούλων για να συνεισφέρουν στον προβληματισμό και να στηρίξουν πολιτικά τα ζητήματά του;

Ένα παράδειγμα: Υπηρέτησα ως γιατρός διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής 17 ολόκληρα χρόνια στο Νοσοκομείο της Νάουσας και υπερασπίσθηκα σθεναρά, σε όλη τη διάρκεια της θητείας μου, τη σταθερή και ολοκληρωμένη (όχι όμως αυτονομημένη) λειτουργία του. Τότε πραγματοποιήθηκε και η επέκτασή του και καταρτίστηκαν οι μελέτες για την ανακατασκευή του, στοιχεία που αποτελούν σήμερα τα ισχυρά επιχειρήματα για τη συνέχιση της λειτουργίας του.

Θεωρεί ότι και ως περιφερειακός σύμβουλος δεν είχα να συνεισφέρω σε αυτό το ζήτημα;

Ναι, φίλε δήμαρχε. Παρουσιάζει πολλά προβλήματα ο θεσμός της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης όπως και ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που εσύ υπηρετείς. Σε άλλες εποχές ή με άλλους ανθρώπους στο τιμόνι ίσως θα μπορούσε να πετυχαίνει και περισσότερα. Όμως «δεν καίμε το σπίτι για να διώξουμε τα ποντίκια». Παίρνουμε μια γάτα.

Κύριε διευθυντά,

Σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή για τη χώρα και για το λαό της εκείνο που δεν χρειάζεται είναι εμφύλιες διενέξεις. Βολεύει πολλούς σήμερα να στρέφεται η μια κοινωνική ομάδα κατά της άλλης, ο ένας θεσμός κατά του άλλου. Καλλιεργείται άλλωστε συστηματικά αυτή η τακτική από την κεντρική εξουσία. Αντίθετα, εκείνο που απαιτείται είναι αλληλεγγύη και νέες συλλογικότητες.»