Μπορεί να πέρασαν πέντε και πλέον χρόνια από την έκδοση της αυτοβιογραφίας του αείμνηστου δημάρχου Νάουσας Δημήτρη Βλάχο, η οποία έφερε τον τίτλο ' Η Αναφορά Μου", αλλά πολλές φορές ανανεώνω τον θησαυρό της περιγραφής του για την προσωπική του ζωή, η οποία είναι συνυφασμένη με την ιστορία της Νάουσας, αλλά και με τις εφηβικές και νεανικές μου αναμνήσεις.
Ομολογώ ότι όσες φορές κι αν επιχειρώ να αφουγκραστώ το μεστό, γεμάτο αναμνήσεις και με συναισθηματική γραφή, δομημένο βιβλίο, πάντοτε ανακαλύπτω κάτι καινούργιο που με συναρπάζει.
Ο Δημήτρης Βλάχος, υπήρξε ίσως η εμβληματική μορφή της Νάουσας αν όχι του 20ου αιώνα, σίγουρα της μεταπολιτευτικής περιόδου. Ο δήμαρχος, ο "Βελιγκέκας", όπως αυτοσαρκαστικά αναφέρει στην αυτοβιογραφία του, γιατί "όργωνε" καθημερινά την πόλη που τόσο αγάπησε, για να έχει την εικόνα των προβληματών της.
Δίκαια η περιγραφή του για τους πολιτικούς του αντιπάλους, ιδίως για τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή, ενώ μοναδική η αναφορά του για την περίοδο του εμφυλίου πολέμου που αξίζει να διαβάσουμε και να διδαχθούμε όλοι μας, μια και τα σημερινά πάθη πρέπει να καταλαγιάσουν από τις μνήμες του παρελθόντος.
" Η Ελλάδα έμπαινε στην μεγάλη της νύκτα. Τις μεγάλες στιγμές της αντίστασης, τότε που όλα ή σχεδόν όλα ήταν αγνά και ξεκάθαρα, διαδέχονταν το σκοτάδι του εμφυλίου. Όπου όλα ήταν μπερδεμένα. Οι λίγες φωνές των ιδεολόγων χάθηκαν μέσα στους αλαλαγμούς των κάθε μορφής καιροσκόπων, των κοινωνικά απόβλητων, των ανόητων και των καθαρμάτων.
Από την άλλη πλευρά το κράτος είχε περιέλθει στα χέρια των δοσιλόγων και των συνεργατών. Των ανθρώπων που ζητούσαν το αίμα των αγωνιστών. Το σκηνικό ήταν αριστοτεχνικά στημένο, Και η μεγάλη σφαγή άρχιζε".
Πόσο επίκαιρα περιγράφει και την σημερινή νεοελληνική πραγματικότητα ο δήμαρχος, με τις εκχυδαισμένες φωνές για Μελιγαλάδες από τη μια και τους φασίστες, αλλά και τους δοσίλογους στο νέο Ράιχ από την άλλη.
Κλείνω τούτη την αναφορά στην "Αναφορά Μου" με την ευχή ο Τριαδικός Θεός να αναπαύει την ψυχή του σιμά του. Γιατί όσο αδιάφορος φαινόταν σε ζητήματα πίστης ο Δημήτρης Βλάχος, η καρδιά του είχε πάντα μια θέση για την θεική εντολή "αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν".
Στη φωτογραφία μας ο Δημήτρης Βλάχος τον Σεπτέμβρη του 2006 με την συνοδοιπόρο του στα κοινά της πόλης, την κ. Ευγενία Ζάλιου, που υπήρξε πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου στην τελευταία του θητεία.
