Φίλτατε κ. Διευθυντά

Χαίρε

Είπαν πως: «Πίσω από κάθε ευεργεσία βρίσκεται και ένας αχάριστος».

Δεν είναι, δυστυχώς, υπερβολικός τούτος ο λόγος. Πόσοι ανάμεσα στους ανθρώπους του καιρού μας (γονείς, εκπαιδευτικοί, επιστήμονες, εθνικοί ευεργέτες, εκκλησ. άνδρες), που αγωνίστηκαν σ’ όλη τους τη ζωή να δημιουργήσουν κάτι καλό για τους γύρω τους, δεν θα επαναλάμβαναν τον ανωτέρω λόγον!

Έκανα τις σκέψεις αυτές μετά από ένα γεγονός που συνέβη το Σάββατο, 24 Αυγούστου, και με λύπησε πολύ.

Στις τοπικές εφημερίδες, επί μια εβδομάδα, δημοσιευόταν, από την Ιερά Μητρόπολη Βεροίας και Ναούσης, η είδηση ότι: Στην Ιερά Μονή της Αγίας Κυριακής – Λουτρού, το Σάββατον 24 Αυγούστου, ο Σεβασμ. Μητροπολίτης κ.κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ, θα τελέσει μνημόσυνον (αυτό τον τιμά), υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Μητροπολίτου κυρού ΠΑΥΛΟΥ, επί τη συμπληρώσει 20ετίας από της εκδημίας του.

Ο γράφων, που επί 20 και πλέον χρόνια ήταν συνεργάτης του μακαριστού, τόσο στον πνευματικό, όσο και στον οικονομικό τομέα, μετέβη στην Ιερά Μονή.

Ομολογώ, ότι λυπήθηκα πολύ, γιατί ο μακαριστός κυρός ΠΑΥΛΟΣ είχε χειροτονήσει πάνω από 120 ιερείς και οι παρόντες εξ αυτών εις το μνημόσυνον δεν ξεπερνούσαν τους πέντε. Αυτόματα μου ήρθαν στο μυαλό δύο ρήσεις:

1) Του Κυρίου: «Ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν; Οι δε εννέα πού;» (Λουκ. Ιζ΄17)

2) Του λαού: «Αν η αχαριστία ήταν ποινικό αδίκημα, οι πλείστοι των ευεργετηθέντων θα ήσαν φυλακή».

Με πολλές ευχές

Ιερέας: Παναγ. Σ. Χαλκιάς